Επεμβατική Γυναικολογική Ουρολογία
Στις επεμβάσεις αυτές, σκοπός είναι ο έλεγχος του ουροποιητικού συστήματος της γυναίκας και η αντιμετώπιση παθήσεων που μπορεί να εμφανίσει. Στον τομέα αυτόν, υπάρχει διαχωρισμός των παθήσεων που αντιμετωπίζονται από το γυναικολόγο και τον ουρολόγο.
Κυστεοσκοπήσεις
Η κυστεοσκόπηση είναι ενδοσκοπική μέθοδος, σκοπός της οποίας είναι η διάγνωση παθήσεων του εσωτερικού της ουροδόχου κύστης. Εάν ο γυναικολόγος διαγνώσει πάθηση που ανήκει στις εκτός της δικαιοδοσίας του παθήσεις, οφείλει να αναφέρει την ασθενή σε ουρολόγο. Η διαδικασία είναι απλή και η ασθενής δύναται να φύγει την ίδια ημέρα.
Διορθώσεις κυστεοκολπικών συρριγγείων
Τα συρίγγεια τα κυστεοκολπικά είναι βαρύτατες καταστάσεις, οι οποίες παράγονται από επιπλοκές επεμβάσεων για νεοπλασίες κυρίως ή από δύσκολους επιπεπλεγμένους τοκετούς.
Ο γυναικολόγος που ασχολείται με την αποκατάσταση των παθήσεων αυτών πρέπει να είναι ειδικά εκπαιδευμένος και να διαθέτει μεγάλη εμπειρία. Παρά τη δυσκολία των επεμβάσεων, τα ποσοστά επιτυχίας είναι υψηλά.
Η κάθε επέμβαση διαφέρει και μπορεί να συμμετέχουν στο πρόβλημα και άλλα όργανα, όπως ουρητήρες ή και νεφρός. Συχνά, πρέπει να συμμετάσχει και ανάλογα εκπαιδευμένος ουρολόγος.
Ακράτεια ούρων
Η ακράτεια ούρων είναι συχνό φαινόμενο και μπορεί να αντιμετωπιστεί με ποικίλες επεμβάσεις. Οι ηλικίες, όπου εμφανίζεται συνήθως, είναι μετά την εμμηνόπαυση, από 50 χρονών και άνω.
Οι επεμβάσεις γίνονται διακολπικώς και διακοιλιακώς. Ο γιατρός θα αποφασίσει ποια είναι η καλύτερη μέθοδος, βάσει των συμπτωμάτων, της ηλικίας και του τρόπου ζωής της ασθενούς.
Διορθώσεις προηγηθησών επεμβατικών επιπλοκών & σφαλμάτων
Δυστυχώς, πολλές επεμβάσεις γίνονται από ιατρούς πλημμελώς εκπαιδευμένους επί του συγκεκριμένου αντικειμένου ή πάθησης, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται επιπλοκές και αποτυχία της υποσχόμενης θεραπείας.
Ο γιατρός που αναλαμβάνει την αποκατάσταση της ζημιάς σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να είναι εξειδικευμένος και έμπειρος. Τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματα είναι άριστα, αλλά υπάρχουν και βλάβες οι οποίες είναι αδύνατον να αποκατασταθούν πλήρως.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η σωστή ενημέρωση της ασθενούς και του οικείου περιβάλλοντος είναι απαραίτητη, όπως είναι απαραίτητη και η σωστή προετοιμασία πριν οποιαδήποτε επέμβαση.
Η επιλογή του γιατρού πρέπει να γίνεται με αυστηρά κριτήρια και όχι βάσει γνωριμιών ή συστάσεων αμφιβόλου σοβαρότητας.